Sen daha adını bile hatırlayamadan yol ortasında sımsıkı sarılan sevecen insanlar vardır. Halbuki senin kafan onlarca mesele ile alabildiğine meşgûl ve karışıktır. Hatta sen onu görmemişsindir bile. Sen hayatın problemleri ile meşgul, yolunda dalgın dalgın yürürken, seni aniden, samimi nidalar ile sarmalayan kolların arasından çırpınarak kurtulup, ne olduğunu anlamaya çalışırken o çoktan belliki çok güvendiği geçmişteki samimiyetiniz ile seni öpmeye başlamıştır bile. Hem zaten artık çok geçtir. Karşınızdaki bozulmasın, gerçekten geçmişte yaşamış olma ihtimaliniz olan iyi şeyler ve izlenimler yara almasın diye susup, tanımasanız bile durumu idare etmeye, böylece zaman kazanarak konuşması, mimikleri veya görünüşünden bir parça ile geçmişinizi anımsamaya çalışırsın. Hatırlayabilirseniz ne âlâ. Kafanız bu kadar yoğunken bu extra görüşmenin çabucak bitmesi için çaba göstermenizde ihtimal dahilinde tabi.
What do you think?