Derdimi kimlere desem
Denizler aşırı ülkelerde diye başlayan eski masallarda olduğu gibi, bir hayalin peşinde maceraya atlayıp gidesim geliyor bu aralar. Hayatın tek düzeliği midir, yoksa uzun süredir tatilsiz çalışmanın vermiş olduğu bunalmışlık mıdır bilmiyorum. Daha doğrusu öylesine bunaldım ki bunları bile düşünmek istemiyorum. Sadece gitmek, bütün her şeyi geride bırakarak uzaklaşıp, bir süre sadece kendimi dinlemek istiyorum. Çok yoğun bir iş hayatı isterken, bütün güçlükler ile uğraşırken harika zaman geçirdiğimi düşünürken nasıl oldu da buraya, ruhumun kaçıp gitmek istediği, kabına sığmadığı bu noktaya geldim, anlayamadım doğrusu. Bunun adı sadece yorgunluk da olabilir. Ama sadece bir yorgunluk için oldukça teşkilatı bir sorun gibi görünüyor içinde iken. İşte tam da bu yüzden, kendime dışarıdan bakabilmek için, biraz yalnız kalmaya, kendimle baş başa kalmaya ihtiyacım var. Ama bu bile, çok ihtiyacım olan mekan ve zaman değiştirme fikrinin gerçekleşmesi için bile, bile isteye kurduğum bu düzenin iznini almaya ihtiyacım var. İşlerim müsade etmez ise nasıl yaparım, nasıl bir çare, bir yol bulup da bir süreliğine buralardan ayrılırım bilmiyorum. En azından bir hafta sonu kaçamağı yapmak yeterli olabilir belki. Ne bileyim Şile ye falan gidilir. Biraz orman havası alınır. Belki bir parti falan rast gelirse, kafa dağıtılır.
What do you think?