Uçurtma gökyüzü ister
Hepimiz bir yerden, bir şekilde hediyelik eşyalar alıyoruz. Çocuklar için hediyelik eşyalar almak istediğimiz de ise aklımıza ilk gelen oyuncak, oyuncaklar oluyor. Sitelerinin bahçelerinde, dış duvar ile binaların arasındaki o dar taştan yolda scooter sürmeye çalışan 7-8 yaşlarında kız çocuklarını gördüğümde apartmanların arasına hapsolmuş o çocukluk için üzülürüm. Tabii bu anlattığım mecburiyetler sadece büyük şehirler için geçerli olabilir. Taşrada ya da kırsalda yaşayanların scooter sürecek bir sürü alanı, uçurtma uçuracak, kablo, direk ve apartman kalabalığından uzak uçsuz bucaksız bir gökyüzü olabilir. Bu şanslı çocuklar sabah evden çıkıp ellerinde uçurtmaları, çantalarında yüz, yüz elli metre ipleri ve annelerinin sabahtan hazırladığı ekmek arası azıkları ( sandwich değil ) ile bütün gün eğlenebilir, havanın karardığı saatlere kadar uçurtma uçurup arkadaşları ile eğlendikten sonra evlerine dönebilirler. Ceplerinde telefon olmadığı, hatta belki de bulundukları yerde cep telefonu çekmediği halde ebeveynleri tarafından endişe ile anılmayan, merak edilmeyen, sağlığından ve salimliğinden şüphe duyulmayan, hakkında şuradadır ya da buradadır gibi tahminlerle doğru, gerçekçi yer tespiti yapılabilen bu şanslı çocuklar için bisiklet ya da scooter hayatlarını değiştirebilecek kadar güzel bir hediye olur bence. Altı yaşında çocuğa kafası kadar cep telefonu alınıyor, günde altı kere aranarak nerede olduğu soruluyor şimdi, yirmi milyon tane insanın omuz omuza yaşadığı büyük şehirde.
