Ona verecek hediyeyi tam bir yıldır, geçen sevgililer gününden beri düşünüyorum. Bu konuda çok zorlandım ama kimsedende yardım almadım. Alacağım hediyede kimsenin payı olsun istemiyorum çünkü. Onun beğenisinde ve memnuniyetinde sadece benim emeğim olmalı. Paylaşmak istemiyorum. Belli olduğu üzere, onu çok seviyorum. Ne giyer, ne yer, nereye gider, hangi hareketi çok sık yapar bütün bunları ezberledim ve sonunda işin içinden çıkamayarak, bu problemi duygularım ile çözmeye karar verdim. Beynimin verileri doğru yorumlayamaması sebebi ile kendimi, sevgililer günü hediye seçiminde gözü kapalı duygularıma emanet ettim. Sonuç ne mi oldu? Ona paten aldım. Çünkü kalbimde bir yerde, onu paten yaparken, mutluyken ve özgürken görmek istediğimi farkettim. Dedim ya, onu seviyorum.
What do you think?