Glow çubuk ile balık avına gider iken
Hep glow çubuk ile bir birlikte çıkarım. Evet ne zaman akşam saatlerinde balığa çıksam, hem kendim için, hem de her zaman yanında bir şeyler, gerekli alet ve ede at taşıma konusunda yeterinden fazla beceriksiz olan arkadaşlarım için. Nasıl olsa Hüseyin her şeyi yanına alıyor. Bizi de düşünüyor diyerek nerede ise evden atletle ve terlikle çıkıp, yüz yirmi kilometre yolu bir zahmet uyuyarak geçip, balık avlamaya geliyorlar. Arkadaşlarım ile ilgili endişem aslında, onların bu kadar savruk olmasından dolayı bir çok işi benim üstlenmek zorunda kalmam ile ilgili değil. Ben daha çok onlar için endişeleniyorum. Bir önce kendilerine çeki düzen vermeleri gerek. Çünkü hayat, hiç bir zaman bu kadar kolay olmayacak. Hatta çoğu zaman mevcut şartlar, çok daha ağır ve sert olacak. Bu olduğu zaman onları desteklemek için, sabahları evden alıp, soğanlı yumurtalarını pişirecek, ben gibi bir arkadaşları olmayacak. Kendi başlarına ayakta durmayı öğrenmeleri gerek. Ama ben burada en büyük kabahati, anne ve babalarda buluyorum. Fazla ilgi ve hizmet ile onları çok alıştırıp, bir anlamda sakat bırakmışlar. Bir gün öğrenecekleri, anlayacakları çok açık ama vadesi geçmiş bir bedel ödemek zorunda kalacakları için canları çok yanabilir. Kayıp daha büyük olabilir.
What do you think?